بروجرد از شهرهای قدیمی ایران و خطه تاریخی لرستان است .آثار مکشوفه در بروجرد و اطراف آن شامل سنگ لوحه هایی با خطوط پهلوی از پیشینه کهن این ناحیه حکایت می کند که در کنار آن دیگر میراث ارزشمند فرهنگی منطقه شامل :ابنیه/مزارها/و نشانه های کهن به جا مانده از دوران باستان و اسلامی را نیز باید شاهدی بر این مدعا دانست .بسیاری از محققین بنای اولیه بروجرد را به دوره اشکانی نسبت می دهند و حتی وجه تسمیه آن را به خاطر بنا شدن این شهر توسط یکی از حکام سلسله می دانند. این شهر جزء منطقه (پهله)یا (پهلو)است که همان سرزمینی است که شاهان اشکانی نخست در آنجا به پادشاهی آغاز کردند و عراق/کرمانشاه/همدان/لرستان/خوزستان/ وآذربایجان کنونی را شامل می شد. مرحوم دکتر شهیدی محقق و صاحبنظر در یادداشتهای خود در مورد کلمه بروجرد به نقل از شادروان استاد پورداود (به نقل از مینورسکی مورخ روسی/1966-1877.م)چنین آورده که نام (ویرو/wiroy)که در داستان ویس و رامین آمده و مربوط به عهد اشکانیان بوده همان است که بعدها از (ویروگرد)تبدیل به (بروجرد)شده است.سرسبزی و پر ابی و دارا بودن باغ و بوستانهای که برخی ان را از با صفاترین شهرهای ایران در بهار و دارالسرور خوانده اند. همچنین دورگان سیاح و باستان شناس معروف فرانسوی (1924-1857.م)که در قرن اخیر با هیئت علمی خود از منطقه دیدن کرده است ضمن آوردن شرحی در مورد بروجرد آن را حاکم نشین لرستان و به غایت آباد و از مراکز عمده جمعیتی ان ناحیه ذکر می کند.